เน้นทางพ้นทุกข์เป็นหลักใหญ่ไว้

ไม่ว่าอะไรก็ตาม อย่าไปติดใจ ถ้าติดใจไม่จบง่าย
ปล่อยให้มันผ่าน ๆ ไป นิมิตภาวะอารมณ์ เป็นของ
เกิดดับ ไม่เที่ยง แปรปรวนไปตามเหตุปัจจัยทั้งนั้น
ต่อให้มันมาสร้างความมหัศจรรย์ใจให้เห็นแค่ไหน
ก็ไม่เกี่ยวอะไรกับทางพ้นทุกข์เลย อย่าเอากระแส
นิยมโลกธรรมเป็นประมาณ ให้กำหนดรู้ทุกข์ลงไปตรง ๆ

อย่าต่อว่าพระธรรมนะ ว่าเอะอะไรก็เอาแต่
ทุกข์ ๆๆ มาสอน จริง ๆ ท่านสอนให้เห็นทั้งทุกข์
และทางพ้นทุกข์ไปด้วยกัน หนทางนั้นมีอยู่แล้ว
อยู่ที่กำลังศรัทธา วิริยะ สติ สมาธิ ปัญญา
จะมีกันแค่ไหนเท่านั้นเอง

ประทับใจ

ประทับใจหรือไม่ประทับใจ
ไม่ว่าเรื่องใด มากบ้างน้อยบ้างก็ตาม
นั่นแหละ..ความประทับใจกับความหวั่นไหว
คือตัวเดียวกัน ดูออกไหม